Oorsprong
Veel mensen proberen de oorsprong van de Irakese gerechten te achterhalen, maar ik vind het persoonlijk heel moeilijk om dat te bepalen. Er zijn wel studies en boeken daarover. Een daarvan is het boek van mevrouw N. Nesrallah Delights from the Garden of Eden (A Cookbook and History of the Iraqi Cuisine). In dat boek worden verschillende Irakese gerechten beschreven en ook recepten uit de kleitabletten van Mesopotamië. Het boek is rijk aan historische informatie en lekkere Irakese gerechten uit verschillende streken in Irak. Het is echt een genot voor eten en geschiedenis liefhebbers.
Typisch Irakeze dag
Irakezen besteden een groot gedeelte van hun tijd aan eten. Terwijl ze aan het ontbijten zijn, beginnen ze te plannen wat ze na de middag en s ’avonds gaan eten. De hoofdmaaltijd (lunch) voor Irakezen is meestal rond 15:00 uur. De meeste Irakezen beginnen heel vroeg met werken en eten om 13:00. Andere beginnen wat later en eten ongeveer om 15:30. Daarna doen de ouders een dutje van een klein uurtje en de kinderen blijven meestal wakker, gaan spelen of huiswerk maken. Als papa en mama wakker zijn is het tijd voor koffie en thee en begint het voorbereiden van het avondeten. Veel familie en vrienden bezoeken elkaar s ’avonds en gaan met elkaar een stukje wandelen in een park of in het centrum.
Ontbijt in Irak (05:00-11:00 uur) bestaat uit boter, dadelsiroop, tahin, witte kaas (een soort feta kaas), olijven, honing, jam, eieren en brood. De combinaties verschillen per familie en inkomen. Een andere soort ontbijt is bijvoorbeeld gekookte tuinbonen met brood, tomaat, ui, azijn en een gebakken ei (met veel olie) bovenop. Het wordt niet elke dag gegeten maar meestal op de vrijdagen. Dit gerecht wordt ook als hoofdmaaltijd gegeten.
Diner in Irak is tussen (20:00-22:00 uur) is meestal licht op de maag (denken de Irakezen). Er zijn vele opties: Net als het ontbijt alleen zonder de zoetige dingen. Patat, falafel en/of kabab, hummus, baba ganoujh met veel verse groente zoals peterselie, selderij, radijs, komkommer, tomaat. kubba (gefrituurde rijst of bulgur gevuld met gehakt) en soep, gekookte aardappels en gekookte eieren met veel verse groente zoals peterselie, selderij, radijs, komkommer, tomaat. Er zijn nog veel meer combinaties maar hier wil ik alleen maar een beeld geven hoe een Irakese tafel eruit kan zien bij de verschillende maaltijden.
Lunch (hoofdmaaltijd) in Irak (13:00-15:30 uur) is meestal een stoofpot met groente en vlees met daarbij rijst en/of brood en salade. Veel van de ingrediënten zijn seizoensafhankelijk. Bijvoorbeeld okra, sperziebonen, aubergine, koolraap, rode bieten, witte kool, courgette en verse tuinbonen. Er zijn heel veel gerechten die voorbereid zijn van gedroogde ingrediënten zoals, tuinbonen, witte bonen, kikkererwten, linzen en andere peulvruchten.
Gerechten
Enkele gerechten bestaan uit één hoofdingrediënt zoals bijvoorbeeld Leb-labi; kikkererwten overnacht ingeweekt, daarna gekookt in water en zout voor een paar uur. Geserveerd in een klein kommetje met een beetje dadel azijn of citroen en peper naar smaak. Heel gezond en eenvoudiger kan het bijna niet. Veel van de simpele gerechten zijn ook Street food in Irak. Leb-labi, shalgam, kabab, falafel en baqila. Elke stad of gebied heeft zijn eigen recepten en specialiteiten. Bijvoorbeel Kabab Arbil, mensen zweren dat kabab van de stad Arbil de beste is. Baqila uit Babylon is het beste van het beste, enz. Voor sommige mensen zijn deze gerechten een tussendoortje of een bijgerecht met een borreltje maar voor andere kan het een hoofdgerecht zijn. Alles wat de Irakezen thuis eten kunnen ze ook buiten eten. Okra stoofpot met witte rijst (een typisch zomers gerecht) of witte bonen in tomaten saus met witte rijst (typisch winters gerecht).Wat ik heel graag wil doen is de simpele Irakese gerechten presenteren aan de Nederlandse eettafel.
Arabieren in het algemeen maken geen onderscheid tussen voor- en hoofdgerechten. Alles wordt gelijktijdig op tafel gepresenteerd en Irakezen zitten niet heel lang aan tafel. Gelijk na het eten wordt thee gezet en gedronken of eerst een middag dutje gedaan. Mijn opa had de gewoonte om op het moment dat hij bezig was met zijn laatste hap, te vragen of het voor de thee al klaar stond. Als wij zeiden dat we thee zetten als we klaar waren met opruimen, dan zei hij ”oh, ok dan ga ik een dutje doen :)” Mijn opa vond eten voorbereiden heel leuk, en nam daar ook altijd de tijd voor. Zijn filosofie was: ik doe zo mijn best om eten op tafel te zetten, en wil er dan ook zo lang mogelijk van genieten.
© Copyright. All Rights Reserved.